آرماتوربندی استخر یکی از مراحل حیاتی در ساخت و ساز استخرها است. این فرآیند، استفاده از میلگردهای فولادی با اهداف تقویت و استحکام بخشی به سازههای استخر میباشد. آرماتوربندی در کنار دیگر عوامل مانند طراحی و اجرا، به ایجاد استحکام و مقاومت لازم در برابر فشار آب و عوامل جوی کمک میکند. در این مقاله به مفهوم و اهمیت آرماتوربندی استخر، مراحل اجرا، و نکات مهم در انتخاب و استفاده از مواد آرماتور می پردازیم.
استخر یک سازه بتن آرمه محسوب میشود. در این مدل از سازهها آرماتوربندی مرحله مهمی است که باید با دقت هرچه تمامتر اجرا شود. هرگونه قصور در مرحله محاسبات و اجرای آرماتوربندی استخر میتواند منجر به بروز مشکلاتی شوند که استفاده از این سازه را گاها حتی غیرممکن میکند.
به عنوان مثال برای ساخت یک استخر مقاوم و طبق اصول استاندارد باید نیروهای کششی و بارهای وارده به استخر و میزان تحمل این تنشها به صورت دقیق محاسبه شود. در ادامه این مقاله توضیحات گام به گامی را ارائه کردهایم که ساخت استخر بر اساس آن میتواند اجرای پروژه را سادهتر کند.
برای آرماتوربندی استخر و ساخت آن چه مراحلی طی میشود؟
برای برپایی استخر و محاسبه میزان میلگرد مورد نیاز برای پروژه، انجام مراحل زیر ضروری است:
محاسبات
مراحل اجرا
مراحل اجرای آرماتوربندی استخر عبارتند از:
1. طراحی و برنامهریزی
در این مرحله، بر اساس نیازهای ساختمانی و نوع استخر، طراحی اندازه و شکل آرماتورها صورت میگیرد. این طراحی باید با استانداردهای ملی و بینالمللی سازههای استخری مطابقت داشته باشد.
2. تهیه مواد
مواد آرماتور باید از جنس میلگرد فولادی با کیفیت مناسب و با تاییدیههای لازم تهیه شوند.
3. برش و اندازهگیری
میلگردها براساس طراحی برش میشوند و اندازهگیری میگردند.
4. مونتاژ و نصب
میلگردها به ترتیب در محل نصب میشوند. این مرحله به دقت انجام شود تا هیچ اشکالی در آرماتوربندی به وجود نیاید.
5. اتصالات
اتصالات میلگردها به یکدیگر و به بتن استخر به دقت انجام شود. این اتصالات باید مقاومت کافی داشته باشند.
6. بتن ریزی
بعد از نصب میلگردها، بتن به دقت در ساخت استخر ریخته میشود. این بتن باید به مواد آرماتور چسبانده شود.
در مرحله اول آرماتوربندی استخر، مهندس سازه باید با توجه به مشخصات قطعه بتنی، قطر میلگرد فولادی که مورد نیاز است را تعیین و در نقشه مشخص کند. سپس کارگاهی دور از محل اصلی پروژه برای مرحله آرماتوربندی برپا میشود. در این کارگاه بسته به ابعاد فضا، کارهای مقدماتی مانند خم کردن میلگرد توسط آچار گوساله یا دستگاه انجام خواهد شد.
بعد از اینکه مشخص شد هر بخش استخر به چه تعداد میلگرد در چه سایزی نیاز دارد؛ سایر اقدامات مانند خمکاری، برش و… انجام میشود. مسئول کارگاه موظف است که روی عملکرد پرسنل و میزان دقت آنها در اندازهگیری طول آرماتور، محل خم، زاویه خم و طول قلابها و مطابقت آنها با نقشه نظارت داشته باشد.
ضمن اینکه محل اتصال میلگردها به یکدیگر باید به قدری محکم باشد که هنگام بتنریزی از هم جدا نشوند و فاصلهشان نیز به قدری باشد که دانههای درشت بتن بتوانند به سادگی از بینشان رد شده و در جای درست خود قرار بگیرند.
خمکاری
میلگردهایی که کمتر از 12 میلیمتر قطر دارند را میتوان در کارگاههای کوچک و به وسیله آچار خم کرد. اما آرماتورهای سایز بزرگتر را بهتر است با دستگاهی که مجهز به فلکه خم هستند خم کنید. قطر فلکه در این دستگاه باید متناسب با سایز میلگرد باشد. آرماتورهای ساده به قلاب ختم میشوند ولی آرماتورهای آجدار را میتوان به صورت گونیا خم کرد.
درجه حرارت محیط یکی از عواملی است که سرعت مرحله خمکاری میلگرد را در یک پروژه ساخت استخر تعیین میکند. بر این اساس اکثر متخصصان معتقدند که بهتر است آرماتورها را در دمایی بالاتر از 5 درجه سانتیگراد خم کنید و هرگز میلگردی که یک بار خم شده را مجددا صاف و در دیگر بخشهای سازه استفاده نکنید.
اتصال
در اغلب بخشهای ساختمان به خصوص برای اجرای مرحله شناژبندی به میلگردهایی با طول بیشتر از 12 متر نیاز است. بنابراین اتصال دو میلگرد با طولی معادل 12 متر و ساخت آرماتوری با طول بیشتر، یکی از مراحل اصلی ساخت استخر است. هم کیفیت اتصال و هم استفاده از حداقل اتصال برای ساخت میلگرد با طول مورد نیاز در این مرحله از اهمیت زیادی برخوردار است.
در مرحله برشکاری برای اینکه میزان ضایعات آرماتور به حداقل برسد؛ باید دقت زیادی به خرج داد. مهندسان برای کاهش میزان تنش و رساندن آن به حداقل، معمولا در این شرایط سعی میکنند تا اتصال را طوری انجام دهند که محل تقاطع چندین آرماتور نباشد. برای اتصال دو میلگرد به یکدیگر در ساختمان تن آرمه معمولا از روش پوششی یا با روی هم آوردن دو قطعه استفاده میشود.
این شیوه اتصال برای وصل کردن میلگردهایی که سایزی کمتر از 32 دارند مجاز است. در این روش دو سر آرماتورهایی که باید به هم وصل شوند کنار هم قرار گرفته و به وسیله سیم به هم وصل میشوند. میزان روی هم قرار گرفتن میلگردها نیز از قبل در نقشه مشخص شده است. عموما این طول باید 40 برابر قطر میلگرد مصرفی باشد.
در بخشهایی که تحت خمش همراه با فشار قرار دارند؛ هر مقطع نباید بیش از نصف میلگرد وصله داشته باشد. در بخشهایی که تحت تاثیر نیروی کششی توام با خم هستند؛ این میزان نباید بیش از یک سوم میلگردها باشد. به غیر از این روش، روشهای دیگری مانند اتصال جوشی، جوشی نوک به نوک، جوشی پهلو به پهلو و اتصال جوشی با وصله نیز برای اجرای این مرحله قابل استفاده هستند.
روش آرماتوربندی استخر به چه صورت است؟
کاسه استخر معمولا تحت تاثیر نیروهای کششی و فشاری مثبت و منفی زیادی است. به همین خاطر باید برای ایجاد مقاومت کافی از دو شبکه میلگرد استفاده شود. در این شبکه یک سری از میلگردها به صورت طولی و یک سری نیز به صورت عرضی قرار میگیرند. میلگردهای عرضی که نام دیگر آنها خاموت است مسئول نگهداری از میلگردهای طولی در کنار یکدیگر هستند.
بعد از بافت آرماتورهای طولی و عرضی به یکدیگر، آنها را درون شناژ قرار میدهند. به این مرحله در اصطلاح مشبندی استخر گفته میشود. فاصلهای که این دو شبکه مش مانند از یکدیگر دارند بر اساس محاسبات مهندسان تعیین شده و از پروژهای به پروژه دیگر متفاوت است. اما معمولا بهتر است دو شبکه با فاصلهای 15 تا 20 سانتیمتری از هم درون کاسه استخر قرار بگیرند و ابعادشان نیز 15 سانتیمتر باشد.
محاسبه میزان میلگرد مورد نیاز برای ساخت استخر
برای ساخت یک استخر با ابعاد 5 در 10 و عمق یک متر و 60 سانتیمتر نیاز به 200 شاخه میلگرد سایز 12 دارید. وزن این میزان میلگرد معادل 2.2 تن است. پهنای سبدی که کاسه اصلی استخر را تشکیل میدهد باید از پنهای قالب شناژ حدود 5 سانتیمتر کوچکتر باشد. رعایت این فاصله باعث میشود که میلگردها کاملا در بتن غرق شده و از تماس با عوامل خورنده در امان بمانند.
مهندسان ساخت چنین پروژههایی، به غیر از محاسبات مربوط به نحوه اجرای کار و میزان آرماتور مورد نیاز، گاهی وظیفه محاسبه قیمت اجرای آرماتوربندی را نیز بر عهده دارند. بر همین اساس برای این افراد اطلاع از قیمت روز میلگرد از اهمیت بالایی برخوردار است. برای استعلام قیمت این مقطع فولادی و قیمت میلگرد آجدار شما مشتریان عزیز میتوانید با کارشناسان خبره بخش فروش مجموعه تامین کالا به صورت تلفنی در تماس باشید.